Ik ben Jolanda Ypma. Ik deel mijn leven met mijn Grote Liefde Peter in Assendelft en samen hebben we een dochter genaamd Sterre, onze allerliefste stralende ster.
Ik ben geboren en getogen in Leeuwarden, Friesland. Als kind was ik onopvallend en stil, maar had een uitgesproken eigenwijze denkwijze. Mijn vrijheid was toen al mijn hoogste goed en de gang naar school voelde voor mij als een enorm beperkende factor in die vrijheid. Ik was veel liever buiten, in de natuur. En bij de dieren, waarmee ik mij verbonden voelde.
Op een zondagochtend, ik was 9 jaar, werd ik wakker van aanhoudend getik op mijn slaapkamerraam. Ik schoof mijn gordijn open en voor het raam zat een grote zwarte kraai ongeduldig met zijn snavel op mijn raam te tikken. Ik opende het raam en de kraai hipte naar binnen en bleef een poosje op de vensterbank zitten. Enthousiast heette ik het dier welkom, dat mij vervolgens minutenlang aandachtig bestudeerde. Daarna sprong hij op de vloer en liep rustig en zelfbewust wat rondjes door mijn kamer, verkende vervolgens de overloop en gluurde bij de slaapkamer van mijn ouders naar binnen. Ik riep tegen mijn ouders dat er hoog bezoek was en mijn vader, ook een groot dierenliefhebber, haastte zich om wat brood en water voor onze gevleugelde gast neer te zetten. Maar dat was blijkbaar niet waarvoor hij zich gemeld had, want hij stapte er parmantig overheen.
Ik voelde dat zijn bezoek van bijzondere betekenis was, maar begrijpen deed ik het niet. Ik zat op de rand van mijn bed en hij streek tegenover mij neer en bleef mij nog minutenlang aanstaren. Vervolgens hipte hij weer terug op de vensterbank en gaf te kennen dat het weer tijd was om te gaan. Ik opende het raam weer, nam afscheid en keek hem na toen hij gracieus wegvloog.
Diezelfde nacht nog kreeg ik de eerste visioenen en werden mij beelden getoond over mijn toekomst. Onder andere kreeg ik te zien dat mijn leven zich verder zou ontwikkelen buiten mijn geboorteplaats. Als kind verwarde dit bericht mij behoorlijk en ik vroeg Het Hogere hoe dat dan mogelijk gemaakt werd, maar ik ontving alleen de boodschap terug dat het zich allemaal vanzelf zou gaan ontvouwen en dan viel ik gerustgesteld in slaap.
Als 10-jarige verslond ik boeken uit de plaatselijke bibliotheek met esoterische onderwerpen, veelal over astrologie, reïncarnatie en ufo’s. Mijn moeder vroeg weleens of er geen andere titels beschikbaar waren; ze vond mijn boekenkeuze nogal wonderlijk. Ik voelde een connectie met het grotere geheel, De Bron, wist van het bestaan van parallelle sferen en bijbehorende levensvormen, buitenaardsen en de impact van vorige levens op ons huidige bestaan. Ook al was dat nooit ergens een gespreksonderwerp; ik deelde het met niemand.
Ik leerde makkelijk en ook de middelbare school verliep probleemloos, maar ik voelde me nooit op mijn plaats. In het werkende leven fladderde ik vrij van baan naar baan. Het waren vooral de menselijke interacties die mijn boeiden op de werkvloer.
Mijn leven verliep allesbehalve rustig, het was een aaneenschakeling van roerige gebeurtenissen en ze waren lang niet allemaal plezierig. De Grote Leerschool van het leven was begonnen. Paranormale situaties en gebeurtenissen liepen als een rode draad door mijn hectische leven.
Later in mijn leven ontving ik een bijzondere boodschap in een droom. De tijd was aangebroken dat ik mij volledig kon gaan inzetten om de Mensheid te gaan helpen, zowel mensen met fysieke als geestelijke problematiek. Ik ben helderziend, helderhorend, heldervoelend en helderwetend. Daarnaast werk ik met een aangeboren gave in de vorm van magnetiseren. Waar nodig ontvang ik berichten van overleden personen.
Inmiddels heb ik door de jaren heen al vele mensen kunnen helpen en ben ik dankbaar dat ik mij nu volledig in kan zetten voor De Taak waarvoor ik naar de Aarde ben gekomen.